Mijn naam is Peej.
Ik ben verloofd met Rick en wij hebben een onwijs lief, knap en vrolijk zoontje (Lex) sinds augustus 2018. ♥
Op dit moment ben ik zwanger van ons tweede wondertje! ♥
Pak een warm kopje thee/koffie/chocolademelk (of wat anders) met wat lekkers en blijf gezellig even hangen om rond te kijken of lekker te lezen.
Wat leuk dat je op mamaboss.nl terecht bent gekomen, gezellig.
Waar je nu bent, is de ‘Home‘ pagina.
Hier(onder) vind je alle nieuwste (en dus ook oudere, als je lager scrolt) blogjes.
Wekelijks verschijnen er 2 a 3 nieuwe, over mij en/of mijn gezin, reviews, shoplogs, DIY’s en nog veel meer.
Bovenin, in het menu vind je meer details over de website.
Eventueel nieuwsgierig (of geïnteresseerd) waarin de blogjes zijn verdeeld? Kijk dan bij het blokje ‘categorieën‘.
Wil je me iets vragen, heb je een tip/advies.. of gewoon een opmerking dan mag je me ‘contacten‘.
LET OP: De website komt het mooist uit als je liggend/breed beeld hebt, of op de laptop/pc. LET OP: De website is nog under construction, zoals foto’s/logo zijn onderweg. LET OP:Vanwege zijn privacy zijn Lex zijn foto’s niet met zijn gezicht in beeld.
Deze blog (deel 6) gaat verder waar mijn andere blog (deel 5) is gebleven. Deel 1, 2, 3, 4 en/of deel 5 niet gelezen? Dat kan door op de cijfers te klikken.
Enorm spannend. De 20 weken echo.. is alles goed met onze baby, groeit hij/zij goed. Mist de baby niets, of heeft de baby niet ergens teveel van.. Ik was zo beroerd van de zenuwen. Lex was bij mijn vriendin Myrthe, dus ik kon me goed focussen op wat komen ging. Elke bezoek bij de gynaecoloog krijg ik een echo en wordt de baby goed bekeken, maar dit is toch wel spannender.
Dit keer ook geen NIPT test gedaan, gewoon.. omdat we daar voor hebben gekozen.
We werden al snel opgeroepen. Wel leuk weetje.. bij Lex had ik precies dezelfde gynaecoloog met de 20 weken echo. Even wat details bespreken en toen mochten we gauw naar de onderzoekskamer.. we gingen ons kindje weer bekijken.
De echo foto’s. (naam er in wegens ‘afpakken’)
De baby blijkt het ontzettend goed te doen.. alles is goed en in proportie. Enorm beweeglijk (dit wist ik natuurlijk al wel, want dat voel ik) zo leuk om dit ook op beeld te kunnen zien. Heerlijk eigenwijs, nu al.
Wij zijn ontzettend blij en gelukkig met dit mooie nieuws.. ook wisten wij al een aantal weken wat er voor mensje groeit in mij.. en dat hebben we nu bevestigd gekregen (omdat het nog zo vroeg was, deed ik voor mijn gevoel nog een beetje alsof we het niet definitief wisten).
Meestal als we een afspraak in het ziekenhuis hebben vanwege de ZvC, nemen we een heerlijk ijsje als afsluiter.. Dat deden we nu stiekempjes ook even.
Even gauw een ijsje eten.
Volgende keer is de Gender Reveal, benieuwd naar het geslacht van onze baby… hou dan MamaBoss in de gaten..
Zwanger zijn en bevallen in de Corona tijd is een heel nieuwe ervaring. Omdat helaas niet alles gaat zoals je waarschijnlijk van te voren had bedacht. Zo ook alles rondom het kraambezoek.
We zien, lezen en horen van alles over bepaalde mogelijkheden, zodat het kraambezoek toch je baby kan bewonderen. Voor mij duurt het nog dik twee maanden, dus ik heb echt geen idee hoe het zal gaan lopen voor mij.. maar ik vrees ook voor mij dat wij in opties moeten gaan denken. Ik zal de vier meest aangename (wat ik dus vind) opties delen met jullie.
Optie 1, wandelen: Ik hou van wandelen en waar wij wonen kan dat perfect. En wat frisse lucht voor je baby is zeker niet verkeerd. We moeten helaas de 1,5 meter afstand aanhouden, maar wanneer het mooi weer is kun je misschien je ouders of beste vriendinnen uitnodigen om een wandeling te maken met jou en de baby (op afstand dus natuurlijk).
Optie 2, tuinbezoek: Hier had ik het over met een collega. Je baby blijft natuurlijk binnen en jij waarschijnlijk ook.. maar je kunt voor een aantal personen (die het dichtst bij je staan) iets organiseren in je tuin, zo kunnen ze de baby via het raam zien en kun je nog een beetje kletsen.
Optie 3, raambezoek: Kom ik gelijk bij optie 3, raambezoek. Zelf vind ik dit een beetje onpersoonlijk, maar ergens toch heel fijn dat het nu zo wordt uitgelicht. Je baby even gauw showen voor het raam.
Optie 4, videobellen: Wanneer je baby wakker is, kun je videobellen. Wij hebben best wel wat familie en vrienden verder weg wonen, waardoor een raambezoek niet ideaal is. Maar videobellen is daardoor weer extra fijn. Even bijkletsen en je baby laten zien.
Omdat ik het niet meer trok, na 10 weken niet meer slapen.. werd ik op mijn eigen verzoek ingeleid met 39 weken.
De oudste drie zouden naar mijn ouders, dus dit gingen wij samen doen, en dat was fijn.
Al vroeg mochten we ons melden in het ziekenhuis. Eerst een CTG, daarna een inwendige controle om vervolgens een ballon te plaatsen. Weer voor een half uur aan de CTG en deze registreerde al een paar harde buiken. Dus we mochten weer naar huis, hier afwachten. Beide nog even een uurtje kunnen slapen en werd ik wakker met weeën.
‘Maar eh, wat waren de bel-instructies ook alweer?’ Toen ik om de 5 minuten, zeer regelmatige weeën had, toch even gebeld qua overleggen wanneer ik weer moest bellen. Nou, ze kwamen er rustig aan. De verloskundige en een leerling. Wat een fijne tijd was dat met hun.
Remy werd langzaam dingen verteld en geleerd (zoals hoe een kruik warm maken, wat er kon gebeuren, hoe het verloop zou zijn enz.). Remy heeft zelfs voor de verloskundigen en de kraamzorg gekookt. En ik? Ik heb het afgewezen, bah.. had er zo geen zin in!
Maar oh wat had hij een lol.. allemaal vrouwen om hem heen, stiekem mijn weeën filmen, maar ook zijn humor en enorme steun zal ik niet vergeten! Hij bleef zo rustig en kalm, hield sommige mensen op de hoogte. Maar bovenal.. zonder woorden wist hij wat ik nodig had.
‘Had ik al gezegd hoe trots ik op hem was, en hoeveel wij van elkaar hielden?’
Op een gegeven moment, wou onze kleine niet verder indalen, waardoor de ontsluiting bleef steken op 7/8 cm. Wat er ook ondernomen werd, madam was eigenwijs.. dus het voorstel, ziekenhuis. Iets wat ik eigenlijk niet wilde, maar nu smeekte ik er bijna om. ‘Want zo konden de meiden vanavond toch niet thuis komen later op de avond?!’.
Dus hup, mijn ouders gebeld, die kwamen met de 3 meiden naar ons huis om ze vervolgens in hun eigen bed te leggen. Kameraad gebeld voor achterwacht voor oppas.
En wij naar Scheemda, naar het ziekenhuis.
Vanaf het moment naar de auto, tot aan het ziekenhuis.. welgeteld 3 weeën gehad (die al om de 1,5/2 minuten kwamen). Snel gerekend 11 km vanaf hier. De verloskundige had de vaart erin en zo ook Remy.
Hoppa, naar de afdeling.. infuus aan op laagste stand en toen kreeg ik de vraag: ‘Wil je onder de douche, op bed blijven, rondlopen of in bad?’ waarop ik verbluft antwoorde ‘Bad?! Mag dat? Dat wil ik wel proberen..’ dan heb ik alle varianten van bevallen gehad.
En zo werd, iets meer dan een uur na aankomst in het ziekenhuis, onze dochter geboren.
Geheel op mijn eigen kracht, zonder ingrijpen van de verloskundige en jawel IN bad!
Navelstreng werd doorgeknipt door Remy en daar zaten ze even later met z’n tweetjes. Vader en dochter! Lekker buidelend en een band smeden..
Remy verbaasde mij, maar ook de verloskundige, om onze dochter aan te kleden. Let wel, totaal geen ervaring met een pasgeborene. Maar hij deed het wel.
Wat heb ik vaak gezegd dat ik trots op hem was en dat hij zichzelf oversteeg. En wat hadden wij een geluk met een verpleegkundige die van foto’s maken hield, want beide telefoons werden gebruikt voor foto’s.. Zelfs het eerste flesje gaf Remy onze dochter.. En wow! Wat voelde ik meer verliefdheid en trots..
Om 23.00 uur de vraag; ‘Naar huis of blijven?’, gezien het mijn 4e is en ik met enkele instructies (hoeveelheid voeding om x aantal uur en kruik) het wel aandurfde waren wij om 23.30uur thuis.
Daar hebben wij echt van genoten. Ons gezin, compleet met de komst van A.M.
Wij hebben echt alle dagen genoten met ons zesjes.
Tussen de scholing/lessen en werken door waren wij echt een Happy Family!
Remy was echt enorm trots en deed alles bij A.M. kwam kijken. Luiers, flesjes, wandelen (liefst in een draagdoek).. echt niets was te veel. Nouja, ok.. de poepluiers af en toe. Zodra Remy thuis kwam van school of werk dan was het altijd eerst: A.M. een kus geven als ze in de box lag en dan kwam ik aan de beurt. Maar had ik A.M. vast, dan kreeg ik de eerste kus en nam hij vol blijdschap zijn dochter van mij over en keken ze binnen een paar minuten samen naar The Lion King!
Remy was echt een leuke, lieve en zorgzame vader.. maar niet alleen naar A.M. toe, maar ook zeer zeker naar de andere 3 meiden. Samen huiswerk maken, dingen leren, spelletjes doen.. niets was hem te gek!
Mijn naam is Peej.
