Lex is namelijk vandaag precies 52 weken, wat betekend dat ik 52 weken geleden bevallen ben van onze SexyLexy!

Deze jongen.. onze baby, ons kindje.. ons zoontje, gewoon.. onze jongen!
Zo bijzonder om hem al 52 weken bij ons te hebben, al 52 weken van zo dichtbij z’n bijzonder mensje te mogen zien ontwikkelen.
Van een appel pitje, naar een klein mensje.

Als ik 52 weken terug denk, kan ik me de bevalling nog heel goed herinneren (nee, dus niet vergeten sinds ik Lex voor het eerst zag, maar hij was alles meer dan waard!).
Het was gewoon zo bijzonder, dat kleine appel pitje.. ineens als een echte baby in je armen te hebben… onbeschrijfelijk.

Sindsdien is er al weer zo veel gebeurd..

Op een donderdag is Lex geboren.. op vrijdag avond zijn we ein-de-lijk naar huis gegaan. Om het weekend heerlijk te genieten van het nieuwe mensje die zich heeft toegevoegd aan ons gezin.
Helaas stopte dit geluk op de maandag, Lex moest een tijdje naar het ziekenhuis omdat hij ziek werd.

Zo gek, zn klein hummeltje.. maar zo ontzettend dapper.
Prik na prik.. spuit na spuit.. daar een infuus, dan weer daar.. maar toch weer terug.. maar misschien is hier nog een betere plek.
Zo veel sterker is hij dan zijn mama.

Elke dag zat ik aan zijn bed, gewoon.. om bij hem te zijn.
Af en toe met hem te kunnen/mogen knuffelen.. zijn flesjes geven en ook uiteindelijk hem verzorgen (als omkleden, schone billen etc.).
Zo fijn om gewoon zelf voor je kindje te kunnen zorgen.
Maar elke avond.. brak mijn hart volledig.. elke avond meer.
Huilend nam ik afscheid van het dapperste jongetje die ik zo graag mee naar huis wilde nemen.. zodat hij gewoon fijn in zijn eigen bedje kon slapen.

Uiteindelijk, kon ins geluk niet meer op.. toen we hem mee mochten nemen naar huis.
Waar ik zo onzeker werd, omdat hij zo ziek was.. kon ik dit wel doen? Ik ben geen verpleegster natuurlijk.
Maar ook.. kon ik geen afscheid nemen van Lex, hier heb ik nu nog steeds last van.
Ik kan hem moeilijk loslaten.. hij heeft zoveel details waar je van op de hoogte moet zijn. Ik kan niet zo goed de controle uit handen geven.
Want.. ik weet alles het beste, ik ken hem het beste (en zijn papa natuurlijk ook).
Maar langzaamaan, bij de juiste mensen.. gaat dit steeds beter.

Ondertussen is hij gegroeid tot een eigenwijze, gekke, grappen makende, ondeugend jongetje dat altijd vrolijk is.
Zo ontzettend trots zijn wij op hem.
Hij is zo druk met ontwikkelen en oefenen.
Zo blij als iets is gelukt, maar zo frustrerend als iets niet lukt. Grappig om dat te observeren.. ik kan uren naar hem kijken (buiten dat ik zo verliefd op hem ben, heb ik dit ook met de kindjes op het werk.. zo bijzondere mensjes, die volop hun eigen ik aan het worden zijn).

Nu zijn we dus alweer 52 weken verder, wat betekend dat we een mega mijlpaal hebben morgen.. dan is Lex namelijk 1 jaar!

Vandaag viert hij zijn verjaardag op de opvang, want morgen zijn we beide lekker vrij.

Ik zal nu gauw weer verder met de voorbereidingen hiervan.

Anderhalve week, elke dag het boek ‘Een huis voor Harry’ gelezen en een vol met knutsel activiteiten voor Harry.

Zo had ik een huis gemaakt van een kartonnen doos, deze mochten de kinderen gaan verven, zodat het huis van Harry er net wat leuker uit zou zien.
Zo leuk, ze stonden er met zijn zessen om heen en heel geconcentreerd te verven.

We hebben kleine Harry’s gemaakt van toiletrolletjes. Die mochten de kinderen zwart met bruin verven en later zijn gezicht kleuren met bruine potloden.

Vermist posters gemaakt van Harry, zodat hij weer terug gevonden kon worden en tekeningen gekleurd.

Helaas liep mijn werkweek een beetje anders deze week. Lex werd behoorlijk ziek en heb gelukkig twee dagen vrij kunnen regelen en mijn collega’s hebben deze activiteiten opgepakt. Dus helaas heb ik niet een foto van alle activiteiten.
Ook had ik een activiteit bedacht die om deze reden helaas niet is doorgegaan. Namelijk een soort van circuit, om op zoek te gaan naar het huis van Harry. Klimmen over stoelen, banken, boven op de tafel er onder door.. en ik zou dan het huis aan het eind hebben gezet.
Ik denk dat dit een hele leuke activiteit was geweest.

Ik heb het een leuke 1,5 werkweek gevonden en dankbaar dat ik dit mocht organiseren. Super leuk om te doen.
Ook mag ik de Kinderboekenweek organiseren, ik kan nu al niet meer wachten.

Is jouw kind ook druk bezig geweest (op de opvang of op school) met Harry?