Nog steeds (net als heel veel andere moeders/ouders) kan ik me de dag dat hij geboren werd nog steeds voor de geest halen. Of, zelfs de dag ervoor.. Dat ik in de action stond met mijn vriendin Myrthe.. we hadden het over Lex.. want ik zou diezelfde avond opgenomen worden.
Hoe klein hij zou zijn, of juist misschien toch wel groot. Ik hoopte klein, want ik moest hem er wel uit zien te krijgen.. een dag later, kwam er een heel klein hummeltje op mijn buik liggen. Jeetje.. hij was echt zo klein. Echt een klein minibaby’tje (duhuh, logisch). Langzaam aan ben ik met hem meegegroeid. Ik in het moederschap en Lex is gegroeid in alles waarin hij maar kon groeien. Je ziet hem groeien, anders worden.. ouder. Je vergeet zo snel hoe het was, toen hij nog bij je wilde liggen, alleen maar sliep..
En toen kwam ineens het besef, keihard bij me binnen. We waren aan het spelen en hij trok zich op aan zijn speelgoed bank/kist en hij was (of misschien wel leek) ineens zo ontzettend groot. ‘Waar is die kleine baby van mij die alleen maar kon liggen gebleven?’
Lex red zich nu zelf in heel veel situatie’s, hij kan nu van alles zelf. Dit wist ik natuurlijk, maar besefte het niet altijd even goed. Was (en natuurlijk nog steeds) altijd onwijs trots op hem als hij weer wat nieuws had geleerd. 52 weken lang heb ik foto’s gemaakt.. dus ik heb hem echt wel zien groeien..
Maar nu was het gewoon even anders. Misschien komt het door de schoenen, de broek.. de manier waarop hij staat.. Ik weet het niet. Maar ineens.. is hij heel groot.
Kijk die benen dan en die billen met kontzakken.. die schoenen, dikke Nikes. Hij staat daar gewoon.. alsof hij al een kleuter is.
Maar lief klein jongetje.. Wil je af en toe een klein beetje rustiger aan doen? Ik kan je bijna niet bij benen.
Spannend! Het werd hoognodig tijd dat Lex naar de kapper moest. Voor een stoere kuif was het nu veel te lang, dus die zakte steeds in. Dus, besloten mijn schoonmoeder en ik een afspraak te maken.
Mijn vriendin Myrthe had Lex vlak voor zijn verjaardag al een klein beetje gekortwiekt.. maar, dat is natuurlijk niet de hele ervaring.
Zo was Lex zijn haar. Behoorlijk lang, maar zelfs (vooral zonder gel) een beetje onverzorgd.
Ik wist helemaal niet goed wat ik wilde voor Lex. Kort en stoer vind ik erg leuk, maar om dat nou voor een baby te gaan doen?! Vond ik lastig. Dus ben ik gaan Google-en en zag onwijs veel leuke en vooral stoere kapsels. Maar eigenlijk wel voor als Lex wat ouder zou zijn.
Bij de kapper hebben we overlegd wat ik zou willen voor Lex en de kapper heeft het super goed gedaan.
Op de één of andere manier vond ik het enorm spannend. Kan Lex de kapper waarderen? Is hij niet te wild, straks knipt de kapper iets af wat er aan had moeten blijven. Valt heus allemaal weet, dat weet ik (nu) maar toch. Het is de eerste keer en Lex vond het totaal niet leuk. Het geluid van de tondeuse, het vasthouden van zijn hoofdje en vooral de föhn viel zwaar tegen. Helaas, hoort dit allemaal bij een bezoekje aan de kapper en hij deed het uiteindelijk best keurig.
Maar, we zijn allemaal super blij met het eind resultaat. Precies wat ik wilde.. stoer. Hij is een enorme knapperd.
Eind resultaat.
Wanneer ging jouw kindje voor het eerst naar de kapper?
Een aantal weken waren we al even op tour voor een autostoel. Gewoon om alvast een beetje te kijken.. we hebben toen allerlei soorten, merken en varianten gezien (klik voor die blog). Nu was het echt zo ver om er eentje te kopen.. dus, op naar de Babydump.
Vorige keer waren we in Leeuwarden bij de Babydump en nu in Groningen (want we gingen naar opa en oma en hier kwamen we langs op de heenweg). Hier kom je binnen en kom je vrijwel direct op de autostoeltjes af, ideaal. Wel zijn het er hier ook mega veel!
Zoveel verschillende autostoelen.
Zie dan, wat een keus.. zo kom je er toch helemaal in om?
Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat Lex veilig in de auto kan zitten. Maar we hadden ook wel wat andere wensen:
Driepuntsgordel in stoel zelf
Verkleiner (omdat Lex zo mini is)
Kantelmogelijkheid (voor als hij in slaap valt)
Misschien een draai mogelijkheid
Hoofdsteun
ISOfix systeem
Toen we hier stonden kwam er direct al een mevrouw op ons af. We keken net bij twee KidsRiver stoelen (bovenste twee foto’s). Ze zagen er precies hetzelfde uit, alleen anders qua prijs. Zo op het eerste gezicht dan. Het bleek de duurdere variant met ISO fix systeem. Het leek een leuke stoel, maar helaas kon hij niet in onze auto vanwege mogelijkheid om vast te zetten. Dus de mevrouw kwam met een andere optie.
Kids River €99,-
Kids River: €139,-
MaxiCosi €169,-
MaxiCosi €169,-
De andere optie, was de MaxiCosi (foto’s hierboven). De twee die ze liet zien, waren eigenlijk dezelfde.. alleen een andere kleur. Een leuke en mooie stoel, maar helaas geen verkleiner er in.. dit leek me wel prettig voor Lex. Maar, Lex mocht er wel eventjes in zitten (net als bij de vorige) om te testen. Bij dit stoeltje heeft hij helemaal geen verkleiner nodig.
Hier test Lex twee stoelen even uit.
Zie hem daar dan zitten, grote jongen! We hebben alleen deze vier stoelen echt bekeken en al vrij snel een keus gemaakt (want we hadden dus al eens gekeken voor autostoelen). We hebben gekozen voor de Maxicosi. Ook al hebben we de blauwe goed gezien en heeft Lex die getest.. we hebben gekozen voor de grijze variant. Deze stoel kan ook kantelen voor als Lex zou willen slapen, ideaal want soms maken we erg lange ritjes. Hij is mooi, fijn en compact. Handig ook dat de hoofdsteun meegroeit met Lex.
De gekozen stoel.
Op weg naar de auto.
Uitpakken, want we wilden hem direct gaan gebruiken.
Ik was zo ontzettend benieuwd wat Lex er van zou vinden.. zou het gek voelen? Ineens andersom zitten.. Zou hij zijn ogen uitkijken.. overprikkeld worden? Hij zou het vast fantastisch vinden om ons te kunnen zien, super gezellig. En nu zou ik hem ook weer kunnen zien, zo leuk.
Aan de ene kant had ik er super veel zin in, andere kant.. ook weer spannend vanwege die mega grote jongens stap.
Daar zit hij dan.. in zijn grote auto stoel.
Het zag eruit alsof Lex het enorm spannend vond. De hele rit (klein half uurtje naar opa en oma) heeft hij rustig voor zich uit gekeken, in één houding. Als we naar hem keken en wat tegen hem zeiden, gaf hij ons een kleine glimlach. Net of hij even liet weten dat hij ok was. Een dag later, op de terug weg naar huis vond hij het eerst heel gezellig dat hij ons nu goed kan zien. Hierna viel hij als een blok in slaap en heeft heel dat uur geslapen (zolang duurt de terugreis van opa en oma).
Oh! Wat wordt hij ineens groot zeg!
Hoe oud was jouw kindje toen je een autostoel ging aanschaffen?
Afgelopen twee weken waren er allemaal momenten om te trakteren en bedankjes uit te delen.
– 15 augustus: Mocht Lex trakteren op zijn opvang – 16 augustus: Lex 1 jaar! – 17 augustus: Vierden we Lex zijn verjaardag waar ook veel kindjes kwamen dus even een bedank-tasje gemaakt. – 21 augustus: Was hij voor het laatst bij mijn moeder (als oppas dag dan) – 23 augustus: Was zijn laatste dag bij zijn opvang.
Dus, er was wat drukte.. en daarom was het iets rustiger met de blogjes.
LET OP: Op sommige foto’s zijn foto’s van Lex, dus daar heb ik een stipje op gezet.
Traktatie verjaardag:
De traktatie is super simpel, maar ik vond hem zo ontzettend leuk. Ik wilde het eigenlijk met lange vingers of soepstengels doen, maar ik weet dat Lex deze maisvingers mag hebben, dus hiervoor gekozen uiteindelijk.
Vinger poppetjes om een maisvinger heen, met een lintje voor een foto van Lex. Dit allemaal in een geseald zakje.
Alle benodigdheden.
Druk bezig.
Alles klaar, 20 stuks.
Eind resultaat.
En zo mag Lex trakteren.
Het was een klein werkje, maar lekker makkelijk en simpel. Alles had ik van te voren voorbereid en de dag voor zijn verjaardag (op de opvang) heb ik de maisvingers er in gedaan (zodat ze niet oud/slof zouden worden). Voor de leidsters hebben we trouwens gebak.
Bedankjes verjaardag:
Op Lex zijn verjaardag (thuis) komen ook een boel kinderen, ik vond het een leuk idee om een klein bedank zakje te maken. Ook weer heel simpel.
Verjaardag zakjes, rol toeters, chips zakje en gesloten met een lintje en een fotootje van Lex er aan.
Alle benodigdheden.
Eind resultaat.
Ook komen er drie baby’s, die hebben rozijntjes in hun tasje, in plaats van een zakje chips.
Afscheid cadeautjes:
Ik wilde graag van die klaphandjes, omdat je met dag zeggen zwaait. Gewoon een beetje symbolisch dus. Hierbij een snackje. Een foto en een handje met een afscheidstekst erbij toegevoegd. Dit heel simpel (maar wel veel werk) ingepakt met cellofaan.
Benodigdheden.
Links: voor de peuters | Rechts: voor de baby’s
Bedankje oma:
Lex ging ook één keer in de week naar oma, als ik een half dagje werkte. Maar, oma wordt helaas lichamelijk steeds wat minder.. dus, gaat Lex ook ‘afscheid’ nemen van zijn wekelijkse quality time bij oma. We hebben hand afdrukjes gemaakt wat bloemen voorstelt, vastgemaakt aan groene rietjes, blaadjes gemaakt en in een vaasje gedaan.
Bosje bloemen.
Zo gegeven, ze vond hem heel leuk!
Bedankjes leidsters:
Lex is natuurlijk goed verzorgd door alle lieve leidsters op de opvang, dus ook zij verdienen een cadeautje. Hij is er toch acht maanden geweest.
Ik heb van die leuke ijsbekertjes gevonden waar ik kersen- en berensnoepjes in heb gedaan met een tag met ‘Thank you CHERRY much, ik vond het BEREgezellig’. Hierbij ook een sleutelhanger met een foto van Lex en een bedankt tekstje erbij.
Alle dingetjes.
Gevuld
Ingepakt.
Dit heb ik allemaal op een vierkant dienblad gezet en ook daar om heen cellofaan gedaan (hier helaas geen foto meer van gemaakt).
Ik vond het super leuk om al deze traktaties en cadeautjes te maken, maar ik ben ook blij dat het nu weer even klaar is.
Waar heeft jouw kindje op getrakteerd op zijn eerste verjaardag?
Lex is nu een jaar.. en als hij een jaar zou zijn, wilden we hem een pannenkoek laten proeven. Super leuk, want dit is natuurlijk een echte kindermaaltijd. Maar door zijn ei allergie werd dit opeens wat lastiger.
Ik zelf ben geen keukenprinses (ook niet een ster in het huishouden helemaal trouwens), dus hou van lekker simpel en makkelijk. Als wij voorheen eens pannenkoeken gingen eten waren ze kant-en-klaar of gewoon wat water aan een mix toevoegen, shaken en bakken maar. Heel soms, als ik er echt even zin in had.. mengde ik alle ingrediënten samen, maar dit kwam nauwelijks voor.
Voor Lex wilde ik natuurlijk wel wat meer mijn best doen, maar in alle mogelijkheden zat ei, sporen van ei, gemaakt in een fabriek waar ook ei wordt verwerkt of je moest er ei in doen. Dit werd natuurlijk een beetje lastig (beetje heel veel eigenlijk).
We bedachten dat No Egg misschien ook gebruikt kon worden met pannenkoeken bakken. Dus we gingen op zoek naar een juiste mix, waar geen ei in zat en hebben No Egg toegevoegd. Dit werkte. Gewoon de mix van de Jumbo, want de duurdere variant mocht Lex niet hebben.
Paar stukjes proberen.
Ik had de (jam belegde) pannenkoek eerst door de helft gedaan en van één helft stukjes gesneden. Dit vond hij wat gek, die stukjes. Het eerste stukje voerde ik hem, daarna ging hij los.. met één stukje pannenkoek in elke hand. Hapje van dat stukje en weer een hapje van het andere stukje. Na de helft van de pannenkoek te hebben gegeten, belandde alles op de grond. Dus, ik weet nu even niet of hij zijn mening heeft aangepast met niet lekker vinden of dat hij genoeg had gehad.
Over een tijdje, proberen we het gewoon weer.
Lekker aan het genieten.
Wat vond jouw kindje van zijn/haar eerste pannenkoek?
Mijn naam is Peej.
