LET OP: Lex is express (vanwege privacy) niet goed in beeld.
Papa was op zijn werk en Lex en ik waren aan het spelen, toen Lex ineens over papa begon. Hij bleef zijn naam noemen en af en toe kwam er wat geklets tussen door. Ik pakte snel mijn telefoon voor een berichtje naar papa, zodat papa dit ook kon horen.
Yes.. gelukt!
Hier had papa op gereageerd met een filmpje. Toen ik dit liet zien aan Lex werd hij helemaal blij en wild. En begon dingen tegen papa’s gezicht op mijn telefoon te vertellen, dus hop.. snel weer het knopje voor een voicje indrukken.
Weer gelukt!
En toen zei papa:
Oops! Dat snap ik natuurlijk wel.. dus we lieten papa maar gauw weer met rust en namen afscheid met een dikke kus.
Wat was het leukste/liefste/schattigste berichtje van jouw kindje?
Toen ik voor de eerste keer bij de gynaecoloog kwam (nouja, ok.. eerste keer sinds zwangerschap dan) kwam ik een foldertje tegen van Moeders voor Moeders. Hier stond in dat je andere vrouwen kon helpen door middel van jouw zwangerschap.
Als je naar hun website gaat zie je gelijk hun motto al staan:
‘GELUK KUN JE DELEN’
Afbeelding: moedersvoormoeders.nl
Ik wilde me hier wel in verdiepen dus ik had me aangemeld.
Moeders voor moeders verzamelt urine van vrouwen die pas zwanger zijn, hier halen ze een stofje uit die ze kunnen aanbieden aan onvruchtbare stellen kunnen. Het is dus eigenlijk heel simpel.
Toen ik mij had aangemeld kwam een informatrice langs. Ik moest direct een vragenlijst invullen en een HCG (zwangerschaps) test doen (om er zeker van te zijn dat je dus het juiste stofje bij je draagt). Deze test was natuurlijk zeer positief en ze vertelde van alles. Ook had ze een kleinigheidje meegebracht, als dank. Zo lief, een heerlijk zachte badcape voor de baby.
In het kort wat ze van mij verwachten: Elke week (tot je 16e week), zeven dagen lang je urine sparen. Hiervoor kreeg je een krat met flessen en twee opvangkannen. Hier kon je je urine in opvangen en het vervolgens in de fles te doen. Elke dag een andere fles. Aan het eind van de week (licht er aan wanneer je bent gestart) moest ik de krat op (een afgesproken) plek neerzetten en kwamen ze (een anoniem busje) de gevulde krat ruilen voor een leeg krat. Ideaal, want je hoefde er niet voor thuis te blijven. En ik kon ze vullen waar en wanneer mij dat uitkwam, ook heel fijn.
Afbeelding: Forum van moeders voor moeders
Kleine moeite toch eigenlijk? Maar ik geloof wel dat het zeer gewaardeerd wordt.
Als ik ooit weer zwanger zou mogen worden, zou ik het zo weer doen.
Omdat we dit jaar (perongelijk) ‘De dag van de Leidster’ hadden overgeslagen en Lex zijn nieuwe leidsters echt wel wat verdienen, hebben we een kleinigheidje gemaakt.
Ik wilde een persoonlijk cadeautje, maar ook iets waar ze iets aan zouden hebben. Dus ik kwam bij een mok uit. Die we konden vullen.
Ik was op zoek naar een witte mok met een handig formaat (zodat er thee en koffie in kan). Wit zodat Lex ze mooi en vrolijk kan maken door te kleuren.
Edding stiften voor servies.
De stiften zijn van Edding speciaal voor servies en etc. Als ze na de tijd in de oven zijn geweest kun je ze gewoon afwassen.
Benodigdheden: 1. Twee witte mokken. 2. Billendoekjes, om zijn handjes/gezichtje/tafel/stoel te vegen. 3. Porselijn stiften (van Edding). 4. Een schort, voor zijn kleding.
Alles bij de hand.. we kunnen aan de slag. Lex vond het erg leuk om te doen. Hij gaf ook steeds de stift (ook gooide hij er wel mee hoor, hij is best normaal) weer terug aan mij want dan wilde hij een nieuw kleurtje.
Eind resultaat.
Hierna moest ik ze laten 15 minuten laten indrogen en vervolgens 25 minuten (op 160 graden) in de voor gewarmde oven. Ik heb ze nog een uur laten drogen en afkoelen in de oven. De dag erna heb ik hem gevuld met theezakjes/koffiezakjes en chocolaatjes. Cellovaantje omheen, strikjes en klaar.
Wat vonden ze er van?
Ze gaven aan dat het niet had gehoeven, maar er onwijs blij mee zijn. Ze bedankten een aantal keer. De dag erna had één van de leidsters de mok al volop in gebruik, super leuk.
Wat voor cadeautje heb jij wel eens gegeven aan een juf/leidster?
Op mijn werk was er een mega infasie en op Lex zijn opvang ging het ook rond bij een aantal kinderen. Dus eigenlijk zat ik er al een beetje op te wachten. Ook omdat Lex al een tijdje aan het kwakkelen is, maar de infasies waren alweer een tijdje terug dus ik verwachtte ze niet meer.
Tot hij ging logeren.. Mijn vriendin Myrthe stuurde een foto van zijn nekje aan het begin van de ochtend.. twee uurtjes later was er al een enorm verschil. En toen we hem kwamen ophalen was hij er nog erger aan toe. De dag erna nog erger.
Ik kon gelijk wat fijn spul van Anna (mijn vriendin) lenen om te kijken of dat wat was. Een collega bood me ook wat aan. Dus, ik kon lekker gaan proberen en testen wat het fijnst voor Lex helpt.
Een middeltje wat jeuk en irritatie helpt verminderen en Zemelen bad van HeltiQ.
Schuim van KidsClin.
Gelukkig viel het heel erg mee in zijn gezicht, armen en benen. Maar zijn rug en buik/borst zaten er behoorlijk onder. Hij is er ook goed ziek van geweest, koorts maar vooral beroerd gevoeld. En ondraaglijke jeuk veel jeuk.. heel lang. We hebben aan nachten bijna een week niet kunnen slapen. Dat arme ventje. Ontzettend huilerig/jengelig en hangerig. Helaas wilde hij ook niet goed meer eten. Ik bleef het wel steeds aanbieden, maar gelukkig wilde mijn vriendin wel even wat potjes fruit en een lading danoontjes halen. Als hij dan niet (goed) wilde eten, kon ik hem dat nog aanbieden. Dat ging beter.
Het zemelen bad en het schuim van KidsClin hielpen gelukkig heel goed. Maar natuurlijk niet voor lang.. dus we bleven smeren.
Onwijs veel geknuffeld deze dagen. Wat ik stiekempjes wel fijn vond, want normaal is Lex altijd veel te druk om rustig bij je te zitten/liggen. Dus ik nam het er maar even van.
Hoe oud was jouw kindje toen hij/zij waterpokken kreeg?
Mijn naam is Peej.
