Monthly Archives: augustus 2019

Drukte met trataties&bedankjes.

Published 30 augustus 2019

Afgelopen twee weken waren er allemaal momenten om te trakteren en bedankjes uit te delen.

– 15 augustus: Mocht Lex trakteren op zijn opvang
– 16 augustus: Lex 1 jaar!
– 17 augustus: Vierden we Lex zijn verjaardag waar ook veel kindjes kwamen dus even een bedank-tasje gemaakt.
– 21 augustus: Was hij voor het laatst bij mijn moeder (als oppas dag dan)
– 23 augustus: Was zijn laatste dag bij zijn opvang.

Dus, er was wat drukte.. en daarom was het iets rustiger met de blogjes.

LET OP: Op sommige foto’s zijn foto’s van Lex, dus daar heb ik een stipje op gezet.

Traktatie verjaardag:

De traktatie is super simpel, maar ik vond hem zo ontzettend leuk. Ik wilde het eigenlijk met lange vingers of soepstengels doen, maar ik weet dat Lex deze maisvingers mag hebben, dus hiervoor gekozen uiteindelijk.

Vinger poppetjes om een maisvinger heen, met een lintje voor een foto van Lex. Dit allemaal in een geseald zakje.

Het was een klein werkje, maar lekker makkelijk en simpel.
Alles had ik van te voren voorbereid en de dag voor zijn verjaardag (op de opvang) heb ik de maisvingers er in gedaan (zodat ze niet oud/slof zouden worden).
Voor de leidsters hebben we trouwens gebak.

Bedankjes verjaardag:

Op Lex zijn verjaardag (thuis) komen ook een boel kinderen, ik vond het een leuk idee om een klein bedank zakje te maken.
Ook weer heel simpel.

Verjaardag zakjes, rol toeters, chips zakje en gesloten met een lintje en een fotootje van Lex er aan.

Ook komen er drie baby’s, die hebben rozijntjes in hun tasje, in plaats van een zakje chips.

Afscheid cadeautjes:

Ik wilde graag van die klaphandjes, omdat je met dag zeggen zwaait. Gewoon een beetje symbolisch dus.
Hierbij een snackje.
Een foto en een handje met een afscheidstekst erbij toegevoegd.
Dit heel simpel (maar wel veel werk) ingepakt met cellofaan.

Links: voor de peuters | Rechts: voor de baby’s

Bedankje oma:

Lex ging ook één keer in de week naar oma, als ik een half dagje werkte.
Maar, oma wordt helaas lichamelijk steeds wat minder.. dus, gaat Lex ook ‘afscheid’ nemen van zijn wekelijkse quality time bij oma.
We hebben hand afdrukjes gemaakt wat bloemen voorstelt, vastgemaakt aan groene rietjes, blaadjes gemaakt en in een vaasje gedaan.

Bedankjes leidsters:

Lex is natuurlijk goed verzorgd door alle lieve leidsters op de opvang, dus ook zij verdienen een cadeautje.
Hij is er toch acht maanden geweest.

Ik heb van die leuke ijsbekertjes gevonden waar ik kersen- en berensnoepjes in heb gedaan met een tag met ‘Thank you CHERRY much, ik vond het BEREgezellig’.
Hierbij ook een sleutelhanger met een foto van Lex en een bedankt tekstje erbij.

Dit heb ik allemaal op een vierkant dienblad gezet en ook daar om heen cellofaan gedaan (hier helaas geen foto meer van gemaakt).

Ik vond het super leuk om al deze traktaties en cadeautjes te maken, maar ik ben ook blij dat het nu weer even klaar is.

Waar heeft jouw kindje op getrakteerd op zijn eerste verjaardag?

Sand and water table – Lobbes.nl

Published 28 augustus 2019

Lex kreeg voor zijn verjaardag een leuk cadeau voor buiten in de tuin. Een ‘Sand and water table’.

LET OP: Foto’s/filmpjes Lex niet herkenbaar.
LET OP: Veel foto’s om alles goed te kunnen laten zien.

We waren op zoek voor een cadeautje voor Lex zijn eerste verjaardag, in ieder geval iets voor buiten in de tuin.
Helemaal leuk als het iets met water zou zijn. Want Lex houd hiervan, en hiermee spelen is helemaal het einde.
Als ik op zoek ben naar speelgoed, ga ik vaak naar bol.com, intertoys of naar Lobbes.nl.
Deze laatste, is DE perfecte plek om leuk (en soms zelfs heel goedkoop) speelgoed te vinden.
En hier heb ik dit leuke ding dus ook gevonden.

In midden kan zand, er om heen water, of andersom. Of in beide water of zand.

De doos ziet er vrolijk en gezellig uit met al die kleuren. Lex vind hem behoorlijk interessant. Hij is groot, dus klimt er op, er overheen en maakt geluid als je er op slaat. Gauw uitpakken maar.

Lex hielp me goed mee om alles uit de verpakking te halen en alles los te halen.

Het is niet te groot, maar zeker ook niet te klein.
Een hele mooie en fijne hoogte voor Lex nu. Hij kan zich er gemakkelijk aan optrekken en er prettig bij staan.
Als hij volgend zomer net iets groter is en los kan staan, zal het perfect zijn.
Ook kan hij makkelijk bij alle speeltjes die er bij horen en zelfs de bootjes door de boom laten gooien (die dus wat hoger is).
Het is heel duidelijk hoe je alles moet plaatsen, sommige items kun je vast zetten en sommige ook niet.
De vaste dingen zijn heel prettig, liever had ik de losse items ook vast gehad.. want als Lex iets te wild speelt, valt het om.

Er zit van alles bij, twee bootjes, schepje/harkje, gietertje, emmertje etc. (zie plaatje van de doos).
Alles is vrolijk, kleurrijk en dus heel gezellig.

Lex heeft hem eerst (zonder water) helemaal onderzocht en bekeken.. hij vond het ding zelf ook bere-interessant.
Hierna had ik er eerst een klein laagje water in gedaan om te zien wat de bedoeling is (omdat hij helaas eerst nog even moest eten).

Na het eten heb ik er meer water in gedaan en hij vond dit super leuk. Druk bezig met de bootjes vooral. Er in en er ook weer uit.. zitten en weer er bij optrekken.
Hij had het er maar druk mee.
Toen liet ik hem zien wat je er allemaal mee kon doen.
De bootjes door de boom heen laten glijden is het allerleukste blijkbaar, want dit heeft hij werkelijk wel een kwartier achter elkaar gedaan.
Zo leuk.

Wil jij ook zo iets voor je kindje?
Op Lobbes.nl zie ik hem helaas niet meer staan, maar er staan wel erg veel andere leuke varianten hiervan op.
Bijvoorbeeld met een parasol, of waar je kan vissen.. eentje in de vorm van een boot. Heel veel leuks.

Wat vind jij van dit soort speelgoed?

Lex zijn eerste pannenkoek!

Published 28 augustus 2019

Lex is nu een jaar.. en als hij een jaar zou zijn, wilden we hem een pannenkoek laten proeven.
Super leuk, want dit is natuurlijk een echte kindermaaltijd.
Maar door zijn ei allergie werd dit opeens wat lastiger.

Lex zijn 52e ‘verweekdag’!

Published 15 augustus 2019

Een jaar lang heb ik elke week (en elke maand) foto’s gemaakt met Lex zijn bekende (hier over al eens een blogje gemaakt) blokken.
En nu, vandaag.. was het tijd voor zijn laatste week.

Lex is namelijk vandaag precies 52 weken, wat betekend dat ik 52 weken geleden bevallen ben van onze SexyLexy!

Deze jongen.. onze baby, ons kindje.. ons zoontje, gewoon.. onze jongen!
Zo bijzonder om hem al 52 weken bij ons te hebben, al 52 weken van zo dichtbij z’n bijzonder mensje te mogen zien ontwikkelen.
Van een appel pitje, naar een klein mensje.

Als ik 52 weken terug denk, kan ik me de bevalling nog heel goed herinneren (nee, dus niet vergeten sinds ik Lex voor het eerst zag, maar hij was alles meer dan waard!).
Het was gewoon zo bijzonder, dat kleine appel pitje.. ineens als een echte baby in je armen te hebben… onbeschrijfelijk.

Sindsdien is er al weer zo veel gebeurd..

Op een donderdag is Lex geboren.. op vrijdag avond zijn we ein-de-lijk naar huis gegaan. Om het weekend heerlijk te genieten van het nieuwe mensje die zich heeft toegevoegd aan ons gezin.
Helaas stopte dit geluk op de maandag, Lex moest een tijdje naar het ziekenhuis omdat hij ziek werd.

Zo gek, zn klein hummeltje.. maar zo ontzettend dapper.
Prik na prik.. spuit na spuit.. daar een infuus, dan weer daar.. maar toch weer terug.. maar misschien is hier nog een betere plek.
Zo veel sterker is hij dan zijn mama.

Elke dag zat ik aan zijn bed, gewoon.. om bij hem te zijn.
Af en toe met hem te kunnen/mogen knuffelen.. zijn flesjes geven en ook uiteindelijk hem verzorgen (als omkleden, schone billen etc.).
Zo fijn om gewoon zelf voor je kindje te kunnen zorgen.
Maar elke avond.. brak mijn hart volledig.. elke avond meer.
Huilend nam ik afscheid van het dapperste jongetje die ik zo graag mee naar huis wilde nemen.. zodat hij gewoon fijn in zijn eigen bedje kon slapen.

Uiteindelijk, kon ins geluk niet meer op.. toen we hem mee mochten nemen naar huis.
Waar ik zo onzeker werd, omdat hij zo ziek was.. kon ik dit wel doen? Ik ben geen verpleegster natuurlijk.
Maar ook.. kon ik geen afscheid nemen van Lex, hier heb ik nu nog steeds last van.
Ik kan hem moeilijk loslaten.. hij heeft zoveel details waar je van op de hoogte moet zijn. Ik kan niet zo goed de controle uit handen geven.
Want.. ik weet alles het beste, ik ken hem het beste (en zijn papa natuurlijk ook).
Maar langzaamaan, bij de juiste mensen.. gaat dit steeds beter.

Ondertussen is hij gegroeid tot een eigenwijze, gekke, grappen makende, ondeugend jongetje dat altijd vrolijk is.
Zo ontzettend trots zijn wij op hem.
Hij is zo druk met ontwikkelen en oefenen.
Zo blij als iets is gelukt, maar zo frustrerend als iets niet lukt. Grappig om dat te observeren.. ik kan uren naar hem kijken (buiten dat ik zo verliefd op hem ben, heb ik dit ook met de kindjes op het werk.. zo bijzondere mensjes, die volop hun eigen ik aan het worden zijn).

Nu zijn we dus alweer 52 weken verder, wat betekend dat we een mega mijlpaal hebben morgen.. dan is Lex namelijk 1 jaar!